Sinemayla tanıştıran değil belki ama aklımı alıp aşık eden Orta Dünya’nın büyüsüydü. Ortaokul yıllarımda Pulp Fiction’ı izleyip niye abartıldığını anlamadığımı söylediğimde abimden gelen, “Biraz daha büyüyünce tekrar izle, anlarsın” yanıtı, arkadaşlarımdan gelen “Bi’ film önersene izlemeyelim, sıkılırız”a dönüştüğünde biraz daha büyüdüğümü anladım. Mulholland Drive’ı ben anlıyorum da mı izliyorum? “Aynı filmi 73 kez izleyemezsin” mi? Ne münasebet! 124 kez de izleyebilirim. The Seventh Seal ve Dirty Dancing’e aynı seviyede heyecanlanabiliyorum. Hala DVDlere inanıyorum. Bir de korku filminde ilk öleceğime eminim.