Paris’li ikili AB/CD/CD’nin Richard Brautigan şiirinden esinlendikleri kısa filmleri yayınlandı
İkili, Server Room hakkında Vimeo açıklamasında şöyle diyor:
”Richard Brautigan şiirine dayanan kısa film: “Hepsi sevgi dolu makineler tarafından izlendi”, 1967
Distopya artık yarın değil. Şimdi ve bugün burada. Entropi gerçektir ve asla durmayacaktır.
Bugün okuduğumuzda R. Brautigan’ın şiirini böyle anlıyoruz. Bizim için anlamı bu. Çok daha iyimser bir zamanda çok daha iyimser bir şekilde yazmış olabilir… Yoksa alaycı mıydı?
Bugün her şey değişti, küresel ısınma bizi korkutuyor, doğa, hayvanlar ve insanlar arasındaki uyum bozuldu, ekolojik ortamdaki yerimizden korkuyoruz, şaşırdık. Teknolojinin sorunlarımızı çözebileceğini umuyoruz, ancak bunun yerine bizi gerçeklikten uzaklaştırıyor ve ne olursa olsun, direnemeyiz.
‘Sunucu Odası’nda, yapay zekanın memeliler ve bilgisayarlar arasındaki bu dengeyi yeniden yaratmaya çalıştığı gizemli bir evren geliştiriyoruz, ancak bu yalnızca her bir ‘gözetleme’ girişiminin yanlış gittiği bozulmalar ve canavarlar üretiyor. Bunun mutlu bir son olup olmadığını bilmiyoruz.
Bu, gelecek yıl çekeceğimiz, tamamen farklı bir dünyada geçen ancak aynı acil durum etrafında dönen bir kısa filmden önceki ilk adım.”
2009’da Clément Dozier ve Camille Dauteuille tarafından kurulan AB/CD/CD son filminde, giderek daha fazla makine takıntılı ve doğa tutkunu olmayan bir dünyayı yansıtıyor.
Hipnotik spekülatif enstantaneler aracılığıyla, Clément ve Camille, izleyiciyi giderek yapay yapıların ve bilinmeyen geleceklerinin sonuçları hakkında düşünmeye teşvik ediyor. “Geleceği ve distopyayı her zaman bizden uzakta bir şey olarak hayal ediyoruz. Bunun bir hata olduğuna inanıyoruz,” diyor Clément. “Geleceğin şimdi olduğunu söylemek istedik – neslimizin henüz yeni farkında olmaya başladığı bir gerçek.”
All Watched Over by Machines of Loving Grace
I like to think (and
the sooner the better!)
of a cybernetic meadow
where mammals and computers
live together in mutually
programming harmony
like pure water
touching clear sky.I like to think
(right now, please!)
of a cybernetic forest
filled with pines and electronics
where deer stroll peacefully
past computers
as if they were flowers
with spinning blossoms.I like to think
(it has to be!)
of a cybernetic ecology
where we are free of our labors
and joined back to nature,
returned to our mammal
brothers and sisters,
and all watched over
by machines of loving grace.Richard Brautigan
